�B��Z&���ހ��ca�Ʋ�AB4uS�l��`�M��hL����IQ� D��4v�1��jk:cUD�fkjvۿ��,�T�Ʈ��zfhή�͖ZG��r��ȡ��*\�D4IJ)wGF&��>�0�V|� ��/�fg>̙76�h��&�~z�]��o�Whq\�qPPt���$���#��N�Q�$��B�����)Xh||@���G���7�疡!zjܖ�Ш� 3 ��:�O��b;���\5�-�n�gcw�������Q�.v�ZB#(��A� |�z �K� �q�L�� E�w��ˆ�S����0B

Monit – co to jest?

Monit to oficjalna informacja otrzymywana w sytuacji, kiedy jesteśmy dłużni wierzycielowi należność pieniężną. Mimo że jego otrzymanie nigdy nie jest przyjemnym doświadczeniem, to jednak warto odpowiednio na nie zareagować. Dowiedz się, co to jest monit, w jakim celu się go stosuje, kiedy można go otrzymać, jakie dane powinien zawierać, co zrobić po jego otrzymaniu i czy można się od niego odwołać.

Spis treści:

Co to jest monit? Definicja
Monit – w jakim celu się go stosuje?
Kiedy i kto może otrzymać monit do zapłaty?
Monit – jakie dane powinien zawierać?
Monit – kto ponosi koszty wezwania do zapłaty?
Monit a wezwanie do zapłaty – czym się różnią?
Jak postępować po otrzymaniu monitu?
W jaki sposób uniknąć monitu?
Czy można się odwołać od monitu?

Co to jest monit? Definicja

Na początek warto wyjaśnić, czym w ogóle jest monit. Stanowi on oficjalną informację kierowaną przez wierzyciela (kontrahenta) do dłużnika na temat zaległych należności za sprzedane usługi, towary czy zaciągnięte pożyczki i kredyty. Wysyłany może być w sytuacji zbliżania się terminu spłaty należności lub w przypadku kiedy termin został właśnie przekroczony. Monit można uznać za formę tak zwanej miękkiej windykacji, a więc wykorzystującej polubowne środki uregulowania długu. 

Monit może być wysłany w jednej z czterech form:

  • elektronicznej – za pomocą SMS-a lub wiadomości mailowej,
  • telefonicznej – za pośrednictwem konsultanta reprezentującego wierzyciela,
  • listownej – zazwyczaj w przypadku, kiedy wcześniejsze formy nie przyniosły pożądanego skutku,
  • osobistej – stosowana jest rzadziej i wiąże się ze stosunkowo wysokimi kosztami, które pokrywa dłużnik.

Monit – w jakim celu się go stosuje?

Monit stanowi formę przypomnienia przez wierzyciela o zaległych należnościach finansowych jego klienta. Jego zadaniem jest zatem z jednej strony ochrona wierzyciela przed stratami finansowymi wynikającymi z nieopłaconej umowy, z drugiej zaś ponaglenie dłużnika, który w ten sposób otrzymuje informację o zaległościach. Monit jest dla wierzyciela próbą polubownego ściągnięcia długu, którą stosuje się przed jego przekazaniem do firmy windykacyjnej. Jest to rozwiązanie wygodne dla obu stron i związane z niskimi kosztami.  

Kiedy i kto może otrzymać monit do zapłaty? 

Monit można otrzymać w przypadku zalegania z płatnościami wynikającymi z umowy z wierzycielem. Osoba, która zwleka z terminowym opłaceniem należności wierzycielowi, kontrahentowi, dostawcy usług, spółdzielni mieszkaniowej lub instytucji publicznej może otrzymać takie powiadomienie. Monit może dotyczyć np. długu związanego z:

  • udzielanymi przez banki i podmioty pozabankowe kredytami i pożyczkami,
  • ratami wynikającymi z zakupów towarów lub usług,
  • rachunkami za telefon, opłatami za media czy opłatami czynszowymi.

Monit wysyłany jest przez wierzyciela (bank, firmę pożyczkową, dostawcę towarów lub usług) w celu przypomnienia dłużnikowi o zaległej kwocie należności. Pierwszy monit wysłany w formie elektronicznej (SMS, wiadomość mailowa) ma charakter ponaglający, kolejne (forma telefoniczna, listowna, osobista) wraz z tak zwanym monitem przedsądowym poprzedzają już bezpośrednio rozpoczęcie przez wierzyciela procedury windykacyjnej.

Z monitem można najczęściej spotkać się w kontekście usług bankowych i pożyczkowych. Warto zaznaczyć, że w przypadku wierzycieli będących instytucjami bankowymi, monit jest regulowany Ustawą o prawie bankowym z 1997 roku nakładającą prawa i obowiązki zarówno na kredytodawców (wierzycieli), jak i kredytobiorców (w tym wypadku dłużników).

Monit – jakie dane powinien zawierać?

Monit stanowi oficjalną informację, dlatego musi być sporządzony w sposób rzetelny i zawierać wszelkie niezbędne dane. Należą do nich:

  • data i miejsce sporządzenia informacji,
  • dane wierzyciela: nazwa i adres firmy,
  • dane dłużnika,
  • podstawa należności (na przykład numer transakcji, umowy kredytowej czy faktury zakupionego towaru lub usługi),
  • kwota, jaką dłużnik jest winien wierzycielowi,
  • oficjalne i jasne wezwanie do spłaty zadłużenia,
  • numer konta bankowego, na jaki dłużnik powinien przesłać zaległą kwotę pieniędzy.

Monit – kto ponosi koszty wezwania do zapłaty?

Ponaglenie do zapłaty wiąże się z kosztami, które ponosi dłużnik. Ich wysokość uzależniona jest od formy, w jakiej monit został wysłany. W przypadku formy elektronicznej – na przykład SMS-a – cena wynosi zazwyczaj kilka złotych. Monit listowny to obciążenie dłużnika kilkunastoma złotymi. Najwięcej kosztują formy kontaktu bezpośredniego, co ma niekiedy miejsce w sytuacjach, kiedy wierzyciel ma zamiar podjąć ostateczny krok w celu polubownego rozwiązania problemu zaległości długu. Koszt takiej niestandardowej formy monitu może wynosić nawet około 100 złotych. Warto jednak dodać, że wierzyciel nie ma pełnej dowolności w kształtowaniu zawartych w firmowych regulaminach cen monitu, ponieważ ograniczają go regulacje prawne stanowiące o maksymalnych dopuszczalnych odsetkach.

Monit a wezwanie do zapłaty – czym się różnią?

Monit należy odróżnić od wezwania do zapłaty. Pierwszy z nich jest wysyłany od wierzyciela i stanowi formę „windykacji miękkiej”. Wezwanie do zapłaty oznacza natomiast, że wierzyciel przekazał już nasz dług do firmy windykacyjnej, która jest odpowiedzialna za odzyskanie należności. Otrzymując wezwanie od takiego podmiotu, można spodziewać się, że w przypadku braku uregulowania należnej kwoty dłużnika czeka droga postępowania sądowego. To z kolei może obciążyć go kolejnymi kosztami wynikającymi z prowadzeniem sprawy. W przypadku przegrania rozprawy sądowej i dalszego braku spłaty długu, rozpoczęta zostanie egzekucja komornicza i wynikające z niej dalsze koszty – tym razem związane z pokryciem kosztów komorniczych.

Podobnie jak monit, tak i wezwanie do zapłaty powinno zawierać odpowiednią treść. W wezwaniu powinny znaleźć się takie informacje, jak:

  • data i miejsce sporządzenia wezwania,
  • dane personalne dłużnika,
  • dane firmy windykacyjnej,
  • podstawa dochodzenia należności (na przykład numer umowy z wierzycielem),
  • wysokość należnej kwoty.

Podobnie również jak w przypadku monitu, wezwanie do zapłaty z firmy windykacyjnej może zostać przekazane w różnych formach: wiadomości mailowej lub listownej, kontaktu telefonicznego lub wizyty przedstawiciela firmy.

Jak postępować po otrzymaniu monitu?

Otrzymanie monitu należy potraktować z należną temu powagą. Mimo że sam monit nie oznacza automatycznego wypowiedzenia umowy przez wierzyciela (dotyczącej na przykład pożyczki, kredytu czy rozkładu ratalnego transakcji kupna towaru lub usługi), to jednak może być wstępem do jej zerwania i podjęcia przez wierzyciela procedury windykacji. Ponadto zignorowanie informacji o konieczności uregulowania należnego zadłużenia może skutkować naliczeniem dodatkowych odsetek. Z tych powodów warto pilnować terminów i nie zaniedbywać obowiązku spłaty długów, może to bowiem skutkować przykrymi konsekwencjami.

W przypadku natomiast kiedy nie jesteśmy pewni, czy podana w monicie kwota rzeczywiście nie została uregulowana, powinniśmy to zweryfikować. W tym celu warto skontaktować się z wierzycielem, podając mu swoje dane personalne oraz dane, na podstawie których zostało wysłane wezwanie do zapłaty (na przykład numer umowy lub faktury). Niekiedy może zdarzyć się sytuacja, w której dokonujemy płatności, nieznacznie przekraczając jej termin, a w międzyczasie otrzymujemy ponaglający monit. Powodem takich nieporozumień jest zatem brak zaksięgowania dopiero co wpłaconej kwoty.

A co kiedy ze względu na trudną sytuację finansową nie jesteśmy w stanie spłacić należności w terminie? W takim przypadku należy skontaktować się z wierzycielem i przedstawić problem z uregulowaniem długu. Warto pamiętać, że wszczynanie procedury windykacyjnej nie leży w interesie zarówno wierzyciela, jak i dłużnika. Z tego powodu podmiot, któremu jesteśmy dłużni wymienioną w monicie kwotę pieniędzy, często zgodzi się na jakąś formę porozumienia. Może być nią na przykład podpisanie aneksu do umowy, który będzie modyfikował termin spłaty zadłużenia czy rozłoży je na raty. Najważniejsze jednak jest pokazanie wierzycielowi naszej woli spłaty zaległej należności i odpowiedź na monit, nawet jeśli nie jesteśmy w stanie spłacić długu o czasie.

W jaki sposób uniknąć monitu?

Czy można uniknąć otrzymania monitu? Jedynym sposobem na to jest terminowa spłata należności finansowych, bez względu czy dotyczą one zaciągniętych pożyczek i kredytów, rat zakupów czy zakupionych towarów lub usług. Warto zatem samodzielnie monitorować harmonogram spłaty należności dla wierzyciela, aby uniknąć potem nieprzyjemnych niespodzianek.  

Czy można się odwołać od monitu?

W niektórych przypadkach od otrzymania monitu można, a nawet trzeba się odwołać. Jest tak wówczas, kiedy wezwanie do zapłaty jest nieważne. Taka sytuacja może spotkać nas w sytuacji kiedy:

  • zaległa należność została już zapłacona, ale jeszcze niezaksięgowana – jest tak najczęściej, gdy przekroczyliśmy termin spłaty nieznacznie, ale wierzyciel zdążył już w międzyczasie wysłać ponaglający monit,
  • dług jest przedawniony, co zachodzi – zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego – na przykład w przypadku niezapłaconego mandatu za przejazd komunikacją miejską,
  • wierzyciel po prostu się pomylił. 

Aby odwołać się od niesłusznie naliczonego w monicie długu, należy niezwłocznie skontaktować się z wierzycielem i wyjaśnić zaistniałą sytuację.

Luty 2024